اختراع مذكور راه حلي براي چالش‌هاي تكنيكال در روند ترميم زخم است كه با استفاده از داربست‌هاي پيشرفته براي دارورساني، مي‌تواند به طور قابل توجهي موجب پيشرفت و تسريع در فرآيند ترميم زخم شود. اين داربست پايه به شيوه اي مبتكرانه از پليمر پلي كاپرولاكتون و ماكرومولكول كلاژن طراحي شده است، كه حاوي تركيبات زيست فعال عصاره بره موم مي‌باشد. نوآوري اين اختراع در توليد ساختاري شبيه تارعنكبوت است كه متشكل از دو دسته الياف ساختاري و نانونت مي‌باشد. توزيع قطري براي نانوالياف ساختاري با اندازه‌هايي در محدوده زير ميكرون (100-1000 نانومتر) و براي نانوشبكه‌ها، در محدوده نانومتر (10-50 نانومتر) واقع شده است. لازم بذكر است كه براي توليد نانوالياف-نت ها از تكنيك الكترواسپينينگ-نتينگ استفاده شده است. داربست‌هاي پلي كاپرولاكتون/كلاژن/ عصاره بره موم به خوبي مي‌توانند تكثير و اتصال سلولي را در سلول هاي Human foreskin fibroblast2(HFF-2) القا نمايند، علاوه بر اين داراي خاصيت آنتي‌اكسيداني در برابر القاي استرس اكسيداتيو بر سلول هاي HFF-2 مي‌باشند. خواص زيستي؛ نظير سازگاري با خون، تكثير و سازگاري سلولي در كنار خصوصيات فيزيكي، پتانسيل بالقوه اين نانوفايبر-نت ها را براي كاربردهاي ترميم زخم اثبات مي كند

اختراع مذكور راه حلي براي چالش‌هاي تكنيكال در روند ترميم زخم است كه با استفاده از داربست‌هاي پيشرفته براي دارورساني، مي‌تواند به طور قابل توجهي موجب پيشرفت و تسريع در فرآيند ترميم زخم شود. اين داربست پايه به شيوه اي مبتكرانه از پليمر پلي كاپرولاكتون و ماكرومولكول كلاژن طراحي شده است، كه حاوي تركيبات زيست فعال عصاره بره موم مي‌باشد. نوآوري اين اختراع در توليد ساختاري شبيه تارعنكبوت است كه متشكل از دو دسته الياف ساختاري و نانونت مي‌باشد. توزيع قطري براي نانوالياف ساختاري با اندازه‌هايي در محدوده زير ميكرون (100-1000 نانومتر) و براي نانوشبكه‌ها، در محدوده نانومتر (10-50 نانومتر) واقع شده است. لازم بذكر است كه براي توليد نانوالياف-نت ها از تكنيك الكترواسپينينگ-نتينگ استفاده شده است. داربست‌هاي پلي كاپرولاكتون/كلاژن/ عصاره بره موم به خوبي مي‌توانند تكثير و اتصال سلولي را در سلول هاي Human foreskin fibroblast2(HFF-2) القا نمايند، علاوه بر اين داراي خاصيت آنتي‌اكسيداني در برابر القاي استرس اكسيداتيو بر سلول هاي HFF-2 مي‌باشند. خواص زيستي؛ نظير سازگاري با خون، تكثير و سازگاري سلولي در كنار خصوصيات فيزيكي، پتانسيل بالقوه اين نانوفايبر-نت ها را براي كاربردهاي ترميم زخم اثبات مي كند